توضیحات
Baccaurea ramiflora, the Burmese grape, is a slow-growing evergreen tree in the family Phyllanthaceae, growing to 25 m, with a spreading crown and thin bark. It is native to Asia, from Nepal in the west, east to southern China and south to Peninsular Malaysia. It grows in evergreen forests on a wide range of soils. The fruit is harvested and used locally, eaten as a fruit, stewed or made into wine; it is also used medicinally to treat skin diseases. The bark, roots and wood are harvested for medicinal uses
The fruit is oval, colored yellowish, pinkish to bright red or purple, 2.5–3.5 cm in diameter, glabrous, with 2–4 large purple-red seed, with white aril
Bark, roots, and wood are dried and ground before boiling in water. Fruits can be kept fresh for 4–5 days, or boiled and mixed with salt after which it keeps well in closed jars. Marginal importance of the fruit, locally used and sold
انگور برمه گیاهی از خانواده فیلانتاسه، بومی هند و مالزی می باشد
نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: آب و هوای گرم و مرطوب ، خاک: گستره وسیعی از انواع خاک ها
“انگور برمه” درختی است همیشه سبز و کند رشد از خانواده فیلانتاسه که می تواند تا حدود 25 متر ارتفاع داشته باشد. همچنین دارای تاجی پراکنده و پوستی نازک است. این گیاه در سراسر آسیا یافت می شود و کشت وسیع آن در هند و مالزی معمول است. این گیاه در جنگل های همیشه سبز و در گستره وسیعی از خاک ها رشد می کند. میوه های آن به صورت محلی و توسط افراد بومی برداشت شده و به مصرف خوراکی می رسد یا در بازارهای محلی به فروش می رسد. همچنین از میوه های آن به عنوان گیاهی دارویی و برای درمان بیماری های پوستی استفاده می شود. پوست، ریشه و چوب این گیاه نیز برای اهداف دارویی برداشت می شوند.
انگور برمه
خصوصیات – معرفی
درخت انگور برمه درختی همیشه سبز با تاجی انبوه و شاخه هایی با عادت رشد سیمپودیال است. برگ ها ساده، به طول 9 تا 25 سانتیمتر و عرض 3 تا 9 سانتیمتر با آرایش متناوب، بیضوی یا واژتخم مرغی هستند. برخی اندام های گیاه در جوانی دارای کرک هایی به رنگ مایل به قرمز و بوده که کرک ها به مرور به رنگ قهوه ای دیده می شوند. سطح رویی برگ ها به رنگ سبز تیره و براق و بدون کرک (در بلوغ) است. رگبرگ میانی در قسمت بالای برگ به صورت پهن ولی در قسمت پایین به صورت برجسته دیده می شود. دمبرگ ها بلند و باریک هستند.
گل ها کوچک و به صورت دسته ای در گل آذین های خوشه ای قرار دارند. گل آذین ها نیز به صورت جانبی روی شاخه قرار می گیرند. گل های نر و ماده جدا از هم و روی درختان جداگانه ای قرار دارند. گل آذین های نر کوچکتر و در خوشه های باریک تری به طول حدود 10 سانتیمتر و عمدتاً در انتهای شاخه ها تشکیل می شوند. گل آذین های ماده باریکتر و طویلتر و در خوشه هایی به طول 30 سانتیمتر به وجود می آیند. گل آذین های ماده عمدتاً بر روی شاخه های قدیمی و یا تنه ی اصلی درخت تشکیل می شوند.
میوه های این گیاهان از نوع سته ای، به قطر 2.5 تا 3.5 سانتیمتر، تخم مرغی یا بیضوی شکل بوده که به صورت دسته ای و خوشه های طویل بر روی شاخه های قدیمی یا تنه ی اصلی گیاه دیده می شوند. این میوه ها در ابتدا به رنگ نارنجی کمرنگ بوده که پس از رسیدن و بلوغ به رنگ مایل به قرمز تا ارغوانی دیده می شوند. به دلیل خوشه ای بودن و شکل ظاهری میوه ها به آنها “انگور برمه ای” گفته می شود. هر میوه حاوی 2 تا 4 بذر بزرگ است.
شرایط نگهداری انگور برمه
نور مورد نياز
نور مورد نیاز گیاه انگور برمه
زیاد
آبياري و رطوبت
رطوبت مورد نیاز انگور برمه
کمی مرطوب
دماي مورد نياز
دمای مورد نیاز انگور برمه
آب و هوای گرم و مرطوب
خاک مورد نياز
خاک مورد نیاز انگور برمه
گستره وسیعی از انواع خاک ها
این درخت در خاک های شنی تا رسی قابلیت رشد دارد. آب و هوای گرم و مرطوب را می پسندد.
در اکثر مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری می تواند پرورش یابد. به سرما حساس است.
بهترین رشد را در دمای 28 درجه سانتیگراد دارد. بارندگی سالانه 1500 تا 3500 میلیمتر را ترجیح می دهد.
شرایط آفتاب کامل و روشن برای رشد آن مفید است.
خاک های آبرفتی کنار رودخانه ها برای رشد بهینه مؤثر می باشد.
نحوه تکثیر انگور برمه
تکثیر این گیاه معمولاً از طریق کشت بذرهای آن صورت می گیرد.
